Sycylia od wieków uchodziła za niezwykłą krainę kontrastów z bogatą historią oraz atmosferą odróżniającą ją od pozostałych regionów Półwyspu Apenińskiego. Turyści traktują Sycylię jako perłę słonecznych Włoch wyznaczającą kanony piękna oraz luksusu, którego nie powstydziłyby się najznamienitsze kurorty. W powietrzu unosi się zapach cytryn i oliwnych gajów, słońce oplata swoim blaskiem niezwykłe miasteczka, antyczne ruiny oraz morze winnic rozpościerające się aż po bezkresny horyzont. Wyspa ma jeszcze jedną zaletę, pokazuje turystom, że urlop można spędzać nie tylko na plażowaniu, ale także poznając malowniczy pejzaż, wspaniałe zabytki oraz korzystając z licznych atrakcji turystycznych, aktywnego wypoczynku i wielu rozrywek.

Słoneczna wyspa położona pośród mórz: Jońskiego, Tyrreńskiego i Śródziemnomorskiego, którego jest największą wyspą, oddzielona od Półwyspu Apenińskiego Cieśniną Mesyńską i składa się z dziewięciu prowincji z odrębnymi historiami i kulturami. Krajobraz wyspy obfituje w malownicze wyżyny i piękne góry, między którymi rozsiane są małe, urokliwe miasteczka, wybrzeże natomiast przyciąga turystów nieregularną linią z wyróżniającymi się niezwykłymi plażami zarówno piaszczystymi, jak i żwirowymi oraz niezwykłymi zatoczkami kąpielowymi. Krajobraz wyspy zajmuje także kilkadziesiąt rezerwatów przyrody oraz kilka niezwykłych parków narodowych. Dogodne zaplecze turystyczne ulokowane jest wśród bujnej zieleni, gajów oliwnych i przedziwnych formacji skalnych nadających miejscu swoistego uroku. Wyspa ma jeszcze jedno oblicze świadczące o jej niebywałym charakterze, przyciągające turystów z całego świata – wulkaniczny krajobraz Etny i Wysp Eolskich, niebezpieczny, inspirujący, piękny...

Położenie geograficzne między Europą a Afryką sprawiło, że wyspą od wieków interesowały się różne cywilizacje, począwszy od Greków, którzy podbili ją w VIII w .p.n.e. Sycylia była świadkiem walk grecko-kartagińskich, konsekwencją czego było panowanie Rzymian i wojny punickie, doświadczyła także inwazji arabskiej i panowania Normanów, które postawiły po sobie wiele śladów w kulturze duchowej i materialnej. Kolejny rozdział w historii wyspy to XVI wiek i panowanie Habsburgów oraz czasy zawiłego panowania Francuzów, Hiszpanów i Burbonów, którym kres położyła wyprawa Garibaldiego i plebiscyt otwierający drogę do zjednoczonych Włoch w 1861 r. Wyspa odegrała dużą rolę podczas II wojny światowej, kiedy to wylądował na niej desant alianckich sił zbrojnych i do dziś jest popularnym celem turystycznych wypraw. Znakiem rozpoznawalnym Sycylii jest jej godło, które można zobaczyć w wielu miejscach, a także nabyć w każdym sklepie z pamiątkami. Symbol przedstawia głowę Meduzy – mitycznej kobiety potwora, otoczonej wijącymi się wężami. Z głowy wyrastają trzy nogi symbolizujące trzy krańce wyspy, dlatego że wyspa swoim kształtem przypomina trójkąt. Godło umieszczone na żółto-czerwonej fladze dodatkowo urozmaicone jest symbolami najważniejszych płodów rolnictwa sycylijskiego, czyli cytryn, pomarańczy i owoców opuncji.

Stolicą Sycylii jest urzekające i fascynujące Palermo - miasto leżące w niezwykłej zatoce między przylądkiem Capo Zafferano i uznawanym za najpiękniejszy cypel świata, majestatycznym Monte Pellegrino. Styl życia mieszkańców, osobliwa architektura i niezwykła kultura odróżniają Palermo od innych włoskich miast. W kurorcie kontrastów zabudowa barokowa przeplata się z arabskimi kopułami, na targowiskach dominują wpływy greckie, a hiszpańskie pałace, położone wśród średniowiecznych uliczek, zachwycają swoją niepowtarzalnością. Miasto, które przed wiekami było kolonią fenicką i kartagińską oraz przetrwało rządy Saracenów i Normanów, oferuje obecnie turystom wiele zabytków i klimat dawnych epok. Palermo najlepiej zwiedzać na piechotę lub rowerem, a swoją wędrówkę zacząć od głównego skrzyżowania Quattro Canti łączącego dzielnice: Albergheria, Capo, Vucciria i La Kalsa, gdzie króluje barok w postaci czterech pomników ozdobionych fontannami i posągami interesująco wkomponowanymi w klimat Palermo. Warto podejść przy okazji na Piazza Pretoria, który zwany jest „placem wstydu” z powodu frywolnej fontanny i dokazujących w niej nagich postaci lub nie ulegając pokusie udać się do wybudowanego przez Normanów kościoła La Martorana z fantazyjnym wnętrzem i wspaniałymi, greckimi mozaikami. Klimat starego Palermo można poczuć na targu Ballaro, tętniącym życiem w sąsiedniej dzielnicy Albergheria, oplecionym siecią wąskich i malowniczych uliczek. Skrywa się wśród nich arcydzieło średniowiecznej architektury –  kościół San Giovanni degli Eremiti z pięcioma kopułami w kolorze ochry wieńczącymi niewielką świątynię wzniesioną na ruinach meczetu. Warto również zwiedzić katedrę skrywającą groby królewskie oraz zajrzeć do najstarszej dzielnicy Capo z ciekawym Teatro Massimo i Galleria d'Arte Moderna, niezwykle popularnej ze względu na imponujące zbiory malarstwa i rzeźby. Koniecznie trzeba zajść do Museo Archeologico Regionale z wystawą przedstawiającą między innymi skarby ze statków rozbitych u wybrzeży wyspy. Spacer po południowo-wschodnich dzielnicach Palermo powinien także zaprowadzić turystów do Villa Giulia – pięknego parku z ogrodem botanicznym, w którym na kilka godzin można schronić się przed promieniami słonecznymi. Kilka interesujących zabytków i muzeów znajduje się również w odnowionej dzielnicy La Kalsa, niemniej żeby przekonać się do końca o dawnej świetności Sycylii można przyjrzeć się z bliska imponującemu zamkowi Castello di Zisa na obrzeżach miasta. Jeżeli po długim spacerze ktoś ma jeszcze siły na rozrywkę, powinien pojechać do dzielnicy Mondello, by wypić drinka w którymś z barów na Via Principe di Belomonte lub zabawić się w dyskotece przy Viale Strasburgo lub klubach Via Generale Arimondi. Palermo nie tylko króluje pięknej Sycylii, ale jest również wspaniałą, wypoczynkową miejscowością z rewelacyjnym zapleczem noclegowym oraz pobliską, malowniczo położoną, piaszczystą, jasną plażą – Mondello.

Cefalu – nazwa kurortu „przylądek” nie jest przypadkowa z racji położenia właśnie w takim miejscu, przyklejonym niemalże do górującej nad okolicą potężnej skały Rocca. Znak rozpoznawczy rybackiego miasteczka to wybielone domki, kręte uliczki oraz historyczna katedra z mozaikami bizantyjskimi. Cefalu to przede wszystkim kąpielisko ze wspaniałą, długą, piaszczysto-żwirową plażą rozpościerającą się za portem. Wieczorami inicjatywę przejmują dyskoteki, puby i bary, w których można bawić się do białego rana, a w dzień zwiedzać twierdzę La Rocca – prowadzą do niej atrakcyjne turystycznie ścieżki wydeptane wewnątrz średniowiecznych murów będących częścią niezwykłych fortyfikacji. Kurort dysponuje ponadto dobrze rozwiniętą bazą noclegową i infrastrukturą sportowo-turystyczną.

Campobello di Mazzara – dla smaku świeżych ryb, spokojnej atmosfery i piaszczysto-żwirowej plaży wielu turystów decyduje się na wypoczynek w niewielkim letnisku położonym w górzystym krajobrazie wśród gajów oliwnych i cytrynowych. Turyści poszukujący odosobnienia mogą wybrać się poza miasteczko do odosobnionych zatoczek kąpielowych doskonale nadających się do pływania i nurkowania.

Taormina – najsłynniejsze kąpielisko Sycylii wciśnięte między lazurowe morze i złowrogą Etnę wokół którego rozpościerają się lśniące lazurową wodą zatoki, z niepowtarzalną atmosferą, gorącym słońcem i piaszczystymi, złotymi plażami z delikatnym żwirkiem, położonymi u podnóża Monte Tauro. Doskonała baza noclegowa i turystyczna gwarantuje wypoczynek na najwyższym poziomie, a liczne hotele zapewniają wiele atrakcji. Spacery po głównej ulicy zamkniętej dla ruchu, obstawionej zabytkowymi pałacami robią wrażenie, chociaż ciężko przedostać się przez tłumy turystów oblegających restauracje, sklepy i puby. W wolnym czasie warto wybrać się do imponującego Teatru Greckiego i zwiedzić zamek widoczny z każdego miejsca w Taorminie, by znów wrócić na Plac Katedralny otoczony sycylijskimi knajpkami i kawiarniami. Kilka kilometrów plaż słynie ze swojej czystości, a łagodny klimat śródziemnomorski pozwala na pływanie w morzu, windsurfing, narty wodne i żeglowanie lub też uczestnictwo w kursach nurkowania. Najlepiej wypoczywa się na plaży w Mazzaro, do której można dostać się kolejką kursującą z Via Pirandello. Po aktywnym dniu najlepiej poczuć leniwą, sycylijską atmosferę przy lampce wina spoglądając z którejś z tawern na mieniące się różnymi kolorami bezkresne morze.

Katania – drugie co do wielkości miasto Sycylii i malowniczy kurort położony w cieniu Etny przyciąga turystów nie tylko niezwykłym krajobrazem, ale także nowoczesnym charakterem wkomponowanym w plan szerokich ulic w XVIII-wiecznym stylu barokowym. Chlubą miasta są ulubione przez turystów długie, piaszczysto-żwirkowe plaże sąsiadujące z malowniczymi klifami, na których można spędzać całe dnie korzystając jednocześnie z doskonałej infrastruktury umożliwiającej uprawianie wielu dyscyplin sportowych. Wolny czas najlepiej poświęcić na zwiedzanie miasta, w tym barokowego ratusza z niezwykłą fontanną ze słoniem, katedry z bogato zdobionymi kaplicami, zamku Ursino będącego niegdyś fortecą Fryderyka II, ciekawy jest również starożytny teatr z fragmentami widowni i podziemnych przejść oraz pozostałości amfiteatru z III w. Pomyślano również o turystach preferujących mniej aktywne spędzanie czasu – wiele biur turystycznych organizuje leniwe rejsy statkami po malowniczych zakątkach wyspy.

Giardini Naxos – w tym przepięknym kurorcie na turystów czekają szerokie, rewelacyjnie zagospodarowane plaże z drobnym żwirem i gruboziarnistym piaskiem oraz rozrywki takie jak kasyna, pola golfowe, korty tenisowe i pływalnie, a także parki rozrywki, kluby nocne i roztańczone dyskoteki. Świetna baza turystyczna, której mógłby pozazdrościć niejeden kurort jest wybierana na urlop również ze względu na możliwość wielogodzinnej kąpieli w turkusowym morzu oraz uprawianie licznych sportów wodnych. Hotele o każdym standardzie gwarantują świetny wypoczynek na każdą kieszeń, nie powinni narzekać również miłośnicy aktywnego zwiedzania, gdyż w okolicy jest wiele ciekawych zabytków takich jak greckie ruiny, katedry, kościoły i wiele innych obiektów pochodzących z rożnych epok historycznych. Warto przespacerować się na teren wykopalisk, posiedzieć chwilę przed pomnikiem Nike lud spacerować godzinami po bulwarach wypełnionych turystami.

Letojanni – w niewielkim kurorcie na turystów czekają doskonale zagospodarowane piaszczyste i żwirowe plaże wyposażone w sprzęt rekreacyjny, a także liczne tawerny i restauracje ulokowane przy nabrzeżu, serwujące smakowite, morskie kąski. Turyści mają do dyspozycji hotele o różnym standardzie oraz możliwość uprawiania żeglarstwa, kitesurfingu i windsurfingu, a plaże z łagodnym zejściem do wody są idealne do plażowania z małymi dziećmi.

Brolo – idealne miejsce do spędzenia urlopu z doskonałą bazą noclegową, pięknym środowiskiem naturalnym, przeźroczystym morzem, żwirowymi plażami oraz mnóstwem okolicznych zabytków. Atutem kurortu jest również rodzinna atmosfera oraz bliskie położenie w stosunku do Wysp Eolskich, na które warto wyprawić się w nadmiarze wolnego czasu.

Portorosa –  niewielki kurort z piękną, piaszczystą plażą osłoniętą falochronami i żeglarskimi tradycjami, bowiem powstał między innymi jako port dla jachtów z nowoczesną infrastrukturą i najwyższą jakością świadczonych usług. Ekskluzywna miejscowość przeznaczone jest głównie dla turystów interesujących się żeglarstwem i wszystkim, co jest związane z wypoczynkiem nad morzem. Wczasy spędzone wśród zieleni i lazurowego morza wzbogacone spacerami po pasażu handlowym, barach i dyskotekach z pewnością będą należały do udanych.

Capo d’Orlando – kurort bardzo często wybierany przez turystów ze względu na atrakcyjne położenie i niezwykłą, sycylijską atmosferę. Kilka stuleci wstecz była to zaledwie wioska rybacka, która przekształciła się w prężnie działającą miejscowość wypoczynkową z doskonałą bazą noclegową, wspaniałymi, piaszczystymi plażami osłoniętymi w niektórych miejscach od morza falochronami. W wolnych chwilach można wybrać się w okolice ruin zamku lub idąc wzdłuż wybrzeża dotrzeć do ciekawej willi Bagnoili z późnego okresu rzymskiego. Dodatkową atrakcją są liczne festiwale, z najważniejszym świętem Matki Bożej z Porto Salvo, kiedy 15 sierpnia można podziwiać potężną flotę łodzi i jachtów płynącą w procesji z figurką świętej.

Świętowanie życia to we Włoszech nic innego jak spożywanie posiłków i picie zacnych trunków. O włoskiej kuchni mówi się, że jest jedną z najlepszych kuchni na świecie, stąd jej wielka popularność w wielu krajach, gdzie lokale z włoskim jedzeniem można spotkać praktycznie na każdym rogu ulicy, a włoskie nazwy własne nie są już tak obce i na dobre zadomowiły się w powszechnym słownictwie. Spaghetti, pizza, ravioli czy lasagna to potrawy, które na stałe zagościły też na stole niejednego domu. Nie tylko takie menu jest domeną wyśmienitej kuchni, w której dominują świeże owoce, zioła, ryby i jarzyny stosowane od wieków przez włoskich kucharzy należące do zdrowej diety, której nie zaszkodzi nawet mały dodatek oliwy.

Kuchnia włoska to również wpływy innych kuchni pozostawiające swój ślad dzięki bogatej historii, wyraźnie dominują wpływy francuskie, austriackie czy greckie, chociaż wielu Włochów uważa, że właśnie domowe jedzenie jest tym najbardziej wartościowym.

Włosi mają silnie zakorzenione tradycje kulinarne, przez co spożywanie posiłków jest prawdziwym, często bardzo długim, ale jakże smakowitym rytuałem. Obowiązkowe śniadanie prima calzione nie może obejść się bez cappuccino oraz brioche lub cornetto – miękkiej bułki francuskiej nadziewanej dżemem, kremem czy czekoladą, taki posiłek można spokojnie skonsumować stojąc przy barowej ladzie. Jeżeli ktoś zgłodnieje od razu sięga po panini – wielkie kanapki składające się z bagietki przełożonej kiełbasą, serem i różnorodnymi dodatkami, w zależności od gustu. Bary z takimi kanapkami zwane paninoteca to standardowy obrazek większych miast, zamawia się zwykle tramezzini – gotowe kanapki z białego chleba z różnymi dodatkami lub gorące toste z serem lub szynką i pomidorem. Przed południem najlepiej zamówić coś na wynos w barze tavola calda, wszędzie można też kupić pojedyncze kawałki pizzy. Zapiekanki focacce obłożone serem lub pomidorem ze szpinakiem, wątróbką lub mięsem spotykane są na targach, tak samo jak popularne suppli – zapiekane kule ryżu wypełnione farszem mięsnym.

Obiad – pranzo – zazwyczaj zaczyna się od antipasto – przystawki (mogą nią być surowa szynka prosciutto, gotowana cotto lub wędzona crudo z serem mozzarella) po której następuje kulinarna celebracja zupy, risotto lub dania z makaronem zwanych ogólnie il primo, następnie ryba lub mięso, ser, świeże owoce, czyli il secondo i na koniec kawa. Pochłonięcie wszystkich dań zalecane jest wyłącznie turystom z nadmiernym apetytem.

Contorni – sałatki lub warzywa można zamawiać i spożywać osobno, w każdej restauracji można dostać też makaron z sosem pomidorowym – pomodoro lub mięsnym – al ragu, różne pasty, spaghetti z sosem bolońskim lub napoli, risotto czy też tortelini – pierożki z nadzieniem mięsnym lub serowym.

Przebywając na wczasach we Włoszech nie wypada przejść obojętnie obok lodów włoskich – gelato – cieszących się popularnością nie tylko w tym kraju. Lody w wafelku – un cono – można kupić dosłownie wszędzie, a najlepsze gelaterie przyciągają tłumy smakoszy tego cudownego i orzeźwiającego daru niebios. Raj dla podniebienia najlepiej testować w lodziarniach wyrabiających lody na miejscu, zwanych Produzione Propria.

Niezwykle smaczne są chleby wyrabiane w małych piekarniach, Włosi sceptycznie podchodzą do masowych wyrobów artykułów spożywczych, dlatego ich kuchnia ma tak wysublimowany smak, niemniej sery takie jak Bel Paese, Gorgonzola czy Taleggio produkowane są już przez większych producentów.

Cokolwiek nie mówić o pizzy we Włoszech, skąd się wywodzi, smakuje wyjątkowo, inaczej niż w innych krajach szczycących się jej podawaniem. Pieczona w piecach opalanych drewnem – forno a legna – podawana jest w sposób tradycyjny, na cienkim cieście bez zbędnych udziwnień, które weszły do mody, gdy to smakowite danie stało się powszechne. Pizzerie mogą mieć różny charakter, ale w tych najprawdziwszych można kupić wyłącznie pizzę, napoje i piwo. Obecnie żaden Włoch nie byłby w stanie zliczyć ile gatunków pizzy może zaoferować przeciętna restauracja.

Stołować można się także w „spaghetteriach” oferujących proste dania mączne i makarony spaghetti najwyższej klasy z całym wachlarzem sosów lub w „osteriach” – specjalizujących się w domowych kulinariach restauracjo-pubach.

Spacerując po włoskich ulicach bardzo często można poczuć aromat świeżo parzonej kawy. Humor można poprawić sobie espresso, caffe lungo – z większą ilością wody, Americano – z domieszką alkoholu, macchiato – podawaną z małą ilością mleka lub caffe late – przypominającą polską białą kawę.

Za Alla spina – piwo z beczki – mogą zabrać się wszyscy miłośnicy tego wspaniałego napoju; popularne piwa to Moretti, Peroni i Dreher, natomiast wódka grappa to mocniejszy trunek pochodzący z Bassano di Grappa w Wenecji Euganejskiej, a za najlepsze włoskie brandy uchodzi Stock. Także wina mają swoje wzmocnione wersje w postaci Martini, Cinzano czy Campari, natomiast po obiedzie dobrze smakuje gorzki drink Amaro lub Amaretto – słodszy z intensywnym smakiem migdałów. Ciekawym doświadczeniem może być skosztowanie gęstej, podpalanej, słodkiej, anyżowej mieszanki z ziarnkiem kawy – Sambuki, w każdym barze można zamówić też Strega – żółty, słodki likier o ziołowo-szafranowym smaku. Włosi popisują się także szerokim wachlarzem win, najlepiej smakują Soaves, Valpolicella i Chianti, w końcu włoskie wina zmieniają każdy posiłek i spotkanie rodzinne w przyjemne wydarzenie towarzyskie. We Włoszech ze względu na klimat uprawia się najwięcej odmian winorośli i produkuje najwięcej wina, niż w jakimkolwiek innym kraju. Każdy region ma swoje specyfiki, głębią smaku wyróżniają się Recioto Amarone i Recioto Amabile robione z suszonych winogron, czołowi producenci to Allegrini, Antinori, Clerico, Bruno Giacosa czy Angelo Gala. Warto zapamiętać takie słowa jak wino czerwone – rosso, białe – bianco i różowe – rose lub rosato, żeby później nie mieć problemu w restauracji z doborem ulubionego bukietu.

Istotne we włoskiej kuchni jest pewne rozróżnienie polegające na przykład na tym, że mieszkańcy północy jedzą pasta – makaron w kształcie wstążek, natomiast południowcy spożywają rurki. Północ słynie z makaronów zrobionych z jajek, często podawane są alla Bolognese – z klasycznym sosem, z chudą cielęciną i pomidorami, przyprawionym marchewką, selerem i prosciutto, natomiast klasyczny południowy makaron produkowany jest masowo i podawany z sosem napoletana, na bazie wieprzowiny. Takich podziałów jest wiele i można je zauważyć w różnych odmianach regionalnych, których we Włoszech nie brakuje.

W odróżnieniu od pozostałej części Włoch kuchnia Sycylii charakteryzuje się wpływami arabskimi, hiszpańskimi, normańskimi i greckimi, a mieszkańcy wyspy jak nikt inny delektują się pozornie zwykłym jedzeniem. Soczyste owoce dzięki ciepłemu klimatowi dostępne są na wyspie niemal przez cały rok. Greccy koloniści od zawsze przywozili na Sycylię oliwę, pszenicę, miód i ser, dlatego pozostały po nich takie smakołyki jak lody cassata oraz smażone ciasto nadziewane słodkim serem ricotta zwane cannoli. Popularne sałatki z pomarańczy czy kuskus kojarzyć się mogą raczej z Afryką, niemniej najlepsze pistacje można dostać w Bronte, a migdały w Noto. Zwiedzając lokale kulinarne na Sycylii koniecznie trzeba zasiąść w nadmorskiej tawernie i spróbować prawdziwe kulinarne skarby w postaci sardeli, sardynek, tuńczyka i miecznika, podawanych w różnych zestawieniach, czasami można trafić na połączenie ryb z makaronem jak np.: spaghetti con le sarde. Do wielu potraw dodatkiem są morele, goździki, cynamon, gałka muszkatołowa, a także melony, kukurydza, pomidory, dynia, cukinia, kapary i szafran. W restauracjach z widokiem na morze najlepiej siedzieć z lampką znanego na całej wyspie wina Marsala, nie zaszkodzi spróbować również czerwonego i białego Corvo, a także białego Regaleali.

Włochy można scharakteryzować krótko: pizza, telewizja, fiat i piłka nożna, natomiast typowego Włocha rozpoznaje się po urodzie, krzykliwości, gadatliwości i wiecznym uśmiechu. Współczesna Italia pełna jest kulturowych paradoksów, które bardzo często można zauważyć wypoczywając w tej zadziwiającej i pięknej krainie. Powszechnie uważa się, że Włochy to mieszanka zamieszkujących je wielkich rodzin ideologicznych, politycznych i zawodowych. Rodzina jest niezwykle ważna i każda dąży do swojej suwerenności, można to zauważyć w bezpośrednich kontaktach z tymi impulsywnymi, ale bardzo przemiłymi i pogodnymi ludźmi. System społeczny jest nieco urozmaicony, niemniej różnice są mało widoczne i polegają na przykład na tym, że marchesi, czyli markizowie są biznesmenami, niektóre klany liczą się w bankowości, a inne rodziny odnoszą sukcesy w produkcji wina. Są też klasy średnie, czyli borghesi i contadini – rolnicy, którzy także tworzą rozpoznawalne grupy. Wszystkich łączy jednak narodowe motto: fatta la legge, trovato l'inganno – czyli po uchwaleniu prawa znajdzie się sposób, aby je obejść.

Włosi mają jeszcze jedną cechę, są niezwykle dumni ze swej bogatej historii i kultury, gdyż mają więcej zabytków niż w jakimkolwiek innym kraju wpisanych na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, przez co Półwysep Apeniński jest tak tłumnie odwiedzany przez turystów. Dużą rolę w życiu religijnym odgrywa Watykan, a celebrowanie katolickich sakramentów począwszy od chrztu, przez Pierwszą Komunię, obrzędy zaślubin po pogrzeb jest we Włoszech nadal widoczne. Największe uroczystości odbywają się podczas Wielkanocy, kiedy liczne procesje przemierzają ulice miast, Bożego Narodzenia i dnia Wszystkich Świętych. Silne jest także poczucie przynależności do rodziny, miasta i przede wszystkim klubu piłkarskiego czy też własnego domu, można to zauważyć podczas bezpośredniej rozmowy z tymi przemiłymi ludźmi.

Dobrem narodowym, z którego słyną Włochy jest piłka nożna obecna w każdej sferze życia publicznego i społecznego. Narodowość jest pojęciem abstrakcyjnym, ale kiedy pojawia się football lub kuchnia, to już w grę wchodzi umiłowanie do własnego miasta i tradycji. Nazwy włoskich klubów piłkarskich zna chyba każdy niezależnie od tego czy interesuje się footballem, czy nie. Rywalizacja w tej dziedzinie podobna jest do innej „obsesji” narodowej czyli opery i bardzo często ma uwarunkowania regionalne, które łatwo można zauważyć przemieszczając się z północy na południe. Najważniejsza jest miłość do różnego rodzaju widowisk, pokazów i rytuałów, niezależnie w którym miejscu Włoch mają one miejsce, dzięki temu podkreślana jest wartość życia towarzyskiego, prostoty i przyjemności.

Każdy turysta odwiedzający Włochy musi przekonać się czym jest passeggiata, czyli rytuał wieczornego spaceru, randki z pogawędką, flirtem lub nawet plotkowaniem między znajomymi. Na ulicach włoskich miast często można spotkać grupki nie tylko młodych ludzi oddających się esencji włoskiej towarzyskości. Z Włoch wywodzą się właśnie Święto Zakochanych – Walentynki, znane już w starożytności.

We Włoszech do osób młodszych lub rówieśników na powitanie i pożegnanie wystarczy powiedzieć ciao – cześć, natomiast do osób starszych piacere – coś na zasadzie „miło cię spotkać”, buongiorno – dzień dobry lub buonasera – dobry wieczór. Na pożegnanie wystarczy rzucić arrivederci – do widzenia. Po Włochach już po pierwszym kontakcie widać, że są przyjaźnie nastawieni, gdyż żywiołowo padają sobie w ramiona i przyjaźnie się całują. Włosi uwielbiają także komplementy, więc dobrze jest im powiedzieć czasami coś miłego, choćby dotyczącego zdrowego stylu życia, urody lub dobrego wychowania.

Prawdziwym zwyczajem jest we Włoszech picie mezzo – półtoralitrowej karafki winą będącej uzupełnieniem do posiłków, w obyczajowości Włochów picie wina leży w tradycji, niemniej jednak zbyt nadmierne korzystanie z tego trunku nie leży w dobrym tonie.

Obiady zwykle jada się w restauracjach o nazwie trattoria lub po prostu ristorante. Warto pamiętać o rachunku – il conto i dokładnym sprawdzeniu jego listy, gdyż w wielu restauracjach od każdej osoby pobierana jest dodatkowa opłata za nakrycie coperto, a szczegółowy spis zamówionych dań można sprawdzić prosząc o ricevutę – szczegółowy rachunek. Oprócz coperto pobiera się też dodatkową opłatę za obsługę servizo i jeśli nie jest ona wliczona w rachunek przyjmuje się, że wynosi około 10% kwoty do zapłacenia.

Turyści wybierający się do Włoch powinni mieć na uwadze, że tak samo jak w Grecji czy Hiszpanii normalnością jest popołudniowa sjesta, kiedy zamykane są sklepy, urzędy i instytucje, na zatłoczonych zwykle ulicach pozostają pojedynczy ludzie, a wszyscy udają się na zasłużony wypoczynek lub bardzo często krótką drzemkę. Podobnie nie należy się dziwić, że dla Włochów najważniejszym wydarzeniem dnia w tym czasie może być spożywanie posiłków, kiedy wszyscy wybierają się na obiad i zostawiają miejsca pracy.

Zwiedzanie kościołów i innych zabytków nie jest mile widziane w koszulkach bez rękawów, krótkich spódniczkach i krótkich spodenkach, dlatego w niektórych świątyniach można dostać jakieś ubranie na wierzchnie okrycie ciała.

Jeżeli turysta chce skorzystać z taksówki powinien znaleźć jeden z postojów, gdyż we Włoszech nie zatrzymuje się taksówek na ulicach.

Włosi z północy kraju są bardziej powściągliwi od mieszkańców południa, niemniej chętnie odpowiadają na pytania, udzielają pomocy, zawsze też poświęcą czas, żeby opowiedzieć zbłąkanemu turyście o mało znanym fakcie z życia historycznej postaci lub przedstawić swoją opinię na jej temat.

Sycylijczycy niezwykle poważnie traktują więzi rodzinne, a samo pojęcie „rodzina” leży w sercu wyspiarskiej kultury. Członkowie rodziny żyją blisko siebie, synowie i córki bardzo często mieszkają z rodzicami aż do momentu zawarcia małżeństwa. W tradycji sycylijskiej bardzo mocno zakorzeniły się procesje, gdyż prawie każde miasto ma swojego patrona, hucznie obchodzone są jego dni, najczęściej procesje przemierzają uliczki miasteczek, a całe obrzędy kończą się pokazem sztucznych ogni. Warto również trafić na sycylijski karnawał odbywający się na przykład w mieście Sciacca trwający od 3 do 8 marca. Miasto wypełniają kolorowe wozy, żywiołowa muzyka i radość mieszkańców połączona z barwnymi korowodami z uczestniczącymi w nich turystami.

Sycylia to raj dla miłośników kitesurfingu, windsurfingu i żeglarstwa, wielu turystów uprawiających te dyscypliny można spotkać niemalże na wszystkich plażach słynących z korzystnych wiatrów. W większych kurortach znajduje się szeroki wachlarz ofert wypożyczalni sprzętu wodnego, motorówek, skuterów i jachtów. Niemalże całe wybrzeże wyspy doskonale nadaje się do nurkowania i poszukiwania skarbów w podwodnych grotach. Atrakcyjne są wyprawy na Wyspy Eolskie, wśród których nurkowanie jest pasjonujące, obfite w podziwianie niezwykłego, podwodnego świata. W głębi wyspy i jej górskich partiach można znaleźć idealne szlaki nadające się do turystyki pieszej oraz tereny trekingowe.

Monte Pellegrino – niezwykła góra oddzielająca Palermo od zatoki w Mondello, na którą wjazd malowniczą drogą pośród widokowej okolicy jest niezwykłą atrakcją. Przy okazji warto odwiedzić Santuario di Santa Rosalia skrywające szczątki patronki miasta, gdzie skałami spływa woda mająca według legend właściwości uleczające. Stąd już niedaleko do Mondello – malowniczo położonego kąpieliska, które łagodzi żar płynący z nieba, a wieczorami zamienia się w miejsce całonocnych rozrywek i zabawy.

Wyspa Ustica – Sycylijczycy śmieją się, że wyspa położona 60 km na północ od Palermo ma kształt żółwia, choć dla turystów jest jednym z najatrakcyjniejszych miejsc w okolicy dzięki wulkanicznemu krajobrazowi, wyspa jest bowiem wierzchołkiem nieaktywnego, podwodnego wulkanu ślicznie wyglądającego nad jak i pod wodą. Ustica to idealne miejsce dla turystów lubiących spacery po zadziwiających miejscach oraz raj dla nurków dzięki wybrzeżu idealnie nadającemu się do zwiedzania podwodnych grot, raf koralowych i dna pełnego imponującej flory, fauny i egzotycznych gatunków ryb. Ciekawe są także wyprawy wynajętymi łodziami do niezwykłych grot i wulkanicznych skał, wywierające na turystach niesamowite wrażenia. Będąc na wyspie można zajrzeć również do muzeum w mieście Ustica z morskimi znaleziskami lub zjeść pyszny obiad z owoców morza, melonów z szynka parmeńską zakrapianych winem w którejś z lokalnych tawern. Wyspę najlepiej zwiedza się na wynajętym skuterze, a można się na nią dostać promami i wodolotami wypływającymi z Stazione Marittima w Palermo.

Monreale – niezwykłe, średniowieczne mozaiki można podziwiać w katedrze na Górze Kalwarii z  imponującymi, godnymi upamiętnienia fotograficznego widokami na dolinę Conca d'Oro. Niepozorna katedra skrywa w swoim wnętrzu jedne z najwspanialszych i największych mozaik sztuki sycylijsko-normańskiej, cudowne kolumny i portale będące dowodem przenikania się sztuki arabskiej, normańskiej i bizantyjskiej, zachwycającej swoją różnorodnością. Dodatkową atrakcją może być spacer wśród krużganków klasztoru Benedyktynów z geometrycznym ogrodem usianym niezwykłymi arkadami i kolumnami.

Wyspy Liparyjskie – wulkaniczne wyspy znane również jako Wyspy Eolskie są bardzo ważnym punktem na turystycznej mapie południowych Włoch i każda przygoda z południową częścią kraju powinna zetknąć się z tym niezwykłym zakątkiem składającym się z siedmiu wysepek – ich nazwa pochodzi od greckiego boga Eola, który sprawował władzę nad wiatrem i więził go w wyspiarskich jaskiniach. Na wyspach rządzili Grecy, Kartagińczycy oraz piraci, którzy pozostawili po sobie wiele legend o ukrytych skarbach. Wyspa Vulcano oferuje turystom siarkowe kąpiele błotne, trasy spacerowe po kraterach wulkanów oraz niezwykłe plaże z czarnym piaskiem lawowym. Lipari to największa i najbardziej urozmaicona wyspa będąca zachwycającym tworem geologicznym z jedynymi w archipelagu plażami z białym piaskiem oraz ciekawymi miejscami do zwiedzenia takimi jak zamek i muzeum archeologiczne z wartościowymi zbiorami znanymi w całych Włoszech. Nad sąsiednią Saliną porośniętą zielenią górują szczyty bliźniaczych wulkanów, najlepiej smakuje wyrabiane na niej białe wino „malvasia”, warto wybrać się na kilka szlaków spacerowych lub zwiedzić szczyt Monte Fossa delle Felci z sanktuarium Madonny del Terzito. Ekskluzywna Panarea to enklawa białych domków i jachtów skąpana w bujnej roślinności, natomiast Wyspa Stromboli to dwie wioski oddzielone mruczącym co jakiś czas, czynnym kraterem wulkanu, przyciągająca mimo tej aktywności plażami z czarnym piaskiem wtapiającym się w lazurowe morze. Na wyspach organizowane są dzienne i nocne rejsy, w trakcie których przepływa się koło czynnych kraterów wulkanicznych i spiczastych skał wystających z wody, a także kąpie godzinami w morzu i spożywa niezliczoną ilość kawałków pizzy. Turyści posiadający duży zapas czasu powinni wybrać się wypożyczonym rowerem lub skuterem na zwiedzanie okolic, a na wyspy można dostać się wodolotami i promami kursującymi z Milazzo, Mesyny, Palermo i Cefalu.

Mesyna – miasto jest nie tylko „bramą Sycylii” do której dociera się promami z Półwyspu Apenińskiego, ale także ciekawą miejscowością, w której można natrafić na wiele interesujących zabytków. To tutaj na Odyseusza czaiły się mitologiczne potwory Scylla i Charybda, częstym gościem był król Ryszard Lwie Serce, a statki wpływające do portu błogosławi posąg Najświętszej Dziewicy. Dysponując odrobiną wolnego czasu można przy okazji pobytu w Mesynie zwiedzić katedrę słynącą z największych w kraju organów i imponującego zegara astronomicznego umieszczonego w dzwonnicy oraz Museo Regionale z ciekawymi kolekcjami malarskimi. Godne uwagi są również okoliczne wioski rybackie, jedna z nich słynie z Torre Faro – niebywałej wysokości słupa wysokiego napięcia, będącego drugą co do wielkości tego typu konstrukcją na świecie, szczególnie atrakcyjnie wyglądającego w nocnej scenerii. W okolicy znajduje się również kilka piaszczystych i żwirowych plaż, na które warto podążyć, gdy czas oczekiwania na prom z wyspy monotonnie się dłuży.

Wyprawa na Etnę – wycieczka na majestatyczny, budzący grozę, ale jednocześnie piękny wulkan z pewnością pozostanie w pamięci na całe życie. Chociaż historię wulkanu znaczą liczne erupcje bez problemu można dostać się w pobliże dymiącego krateru, który budzi szacunek i grozę, ale cały czas jest piękny w swoim niepowtarzalnym klimacie. Wędrówka na szczyt wiedzie przez podłoże wulkaniczne przyjmujące różne barwy, trzeba się dobrze do niej przygotować, a najlepiej skorzystać z usług przewodnika. Fotografia księżycowego krajobrazu stanie się jedną z najważniejszych pamiątek podróżniczych.

Syrakuzy – miasto z bogatą historią i wieloma zabytkami pozwalające jednocześnie odpoczywać nad lazurowym morzem oraz zwiedzać zachwycającą starówkę. Osadę zbudowali rolnicy korynccy w 734 r. p.n.e., szybko stała się jednym z najważniejszych ośrodków w basenie Morza Śródziemnomorskiego dzięki strategicznemu położeniu. Najważniejszym miejscem jest połączona z miastem, pieczołowicie restaurowana wyspa Ortygia, pamiętająca ponad dwu-tysiącletnią historię. Można się na nią dostać szerokim mostem Ponte Nuovo i zwiedzić pozostałości świątyni Tempio di Apollo i bramy Porto Grande, a także stare miasto, do którego prowadzi ozdobiona ornamentami bramą Porta Marina. Najromantyczniejszym miejscem w Syrakuzach jest Fonte Aretusa – źródło w które bogini Artemida zmieniła nimfę Aratuzę kąpiącą się według legendy w wodach rzeki Alfejos. Spacerowy trakt prowadzi turystów na południowy cypel do Castello Maniace – solidnej twierdzy zbudowanej przez Fryderyka II i Piazza del Duomo – najpiękniejszego zakątka Ortygii z najważniejszą świątynią Tempio di Atena. Po nacieszeniu się niezwykłymi zabytkami i widokiem na morze i okolice warto ruszyć do Neapolis – rozległego parku archeologicznego z najwspanialszym teatrem świata starożytnego Teatro Greco oraz wieloma innymi cennymi zabytkami, gromadzonymi na przestrzeni wieków. W teatrze nadal odbywają się inscenizacje sztuki klasycznej, więc warto wcześniej zainteresować się ich terminami i pojawić się na wyspie w tym okresie. Jeżeli ktoś ma jeszcze siły na zwiedzanie powinien wybrać się kilka kilometrów na zachód od miasta by podziwiać fortyfikacje z systemem podziemnych tuneli Castello Eurialo – ciekawe podziemia dają zmęczonym turystom schronienie przed promieniami słonecznymi. Przebywając w mieście warto zapoznać się z ciekawą legendą o bogini niezgody Eris, które ukradła Księgę Pokoju, za czyn ten został oskarżony legendarny Sindbad, któremu z pomocą spieszy syn króla Syrakuz, a historia toczy się dalej zawiłymi wątkami.

Okolice Agrigento – niedaleko miasta znajdują się najbardziej fascynujące greckie ruiny na Sycylii pochodzące z 581 r. p.n.e., zwane „doliną świątyń”, chociaż skąpane upalnym słońcem, przyciągają miłośników starożytności. Na zwiedzanie najlepiej zaplanować wczesny ranek albo wieczór, kiedy słońce nie daje się we znaki i doskonale nadaje się do fotografowania, a widoki na świątynię Tempio di Ercole są nieziemskie. Najważniejsze budowle do których można zajrzeć to imponujące swoimi rozmiarami i wyglądem Tempio della Concordia, Tempio di Giunone i Tempo di Giove poświęcona Zeusowi. Spacer po tym niezwykłym miejscu jest pasjonujący i obrazuje jak mogło wyglądać przed wiekami życie mieszkańców Sycylii. Na zwiedzenie lepiej zarezerwować odpowiednią ilość czasu, którą można również wykorzystać w Muzeo Nazionale Archeologoco, do którego dochodzi się Via dei Templi, a zbiory poświęcone znaleziskom z miasta i okolic są naprawdę zadziwiające.

Eraclea Minoa – Sycylia jest idealnym miejscem, w którym plażowanie można połączyć ze zwiedzaniem, tak jest i w przypadku miasta, którego nazwa pochodzi od kreteńskiego króla Minosa oraz od Greków osiedlonych w tym miejscu w VI stuleciu. Najlepiej w pierwszej kolejności zwiedzić ruiny wyrastające u ujścia rzeki Platani, fragmenty starożytnych murów i teatr zbudowany z piaskowca, by później udać się na pobliska plażę otoczoną sosnami i malowniczymi klifami.

Enna – sam dojazd do górskiej fortecy budzi wiele emocji, podobnie jak zwiedzanie niezwykłego miasteczka, którego najcenniejszym zabytkiem jest Castello di Lombardia – potężna budowla będąca jednocześnie doskonałym punktem widokowym, z którego przy dobrej widoczności widać nawet Etnę. Zwiedzanie najlepiej zacząć od ulicy Via Roma prowadzącej do zamku z licznymi placami; przy jednym z nich warto zatrzymać się na chwilę, by spojrzeć na ciekawą katedrę lub zajrzeć do Museo Alessi z bogatymi zbiorami sztuki sakralnej. Do obiadu lub kawy można zasiąść w którejś z restauracyjek przy Piazza Vittorio Emanuele, by z nowymi siłami zabrać się za zwiedzanie samotnie stojącej wieży Torre di Federico otoczonej niewielkim parkiem dającym osłonę przed upalnym słońcem.

Piazza Armerina – spokojne miasto ukryte wśród drzew z imponującym zabytkiem przyciągającym turystów, jakim jest rzymska willa z początku IV w. p.n.e., z unikalnymi mozaikami przedstawiającymi egzotyczne zwierzęta, niespotykane w Italii. Do willi wchodzi się przez szeroki dziedziniec z fontannami i salą do zimnych kąpieli, przemieszcza się następnie do kolejnego dziedzińca otoczonego korytarzami i niezwykłymi scenami przedstawiającymi arenę cyrkową z wyścigiem rydwanów. W jednym z pomieszczeń uwagę przyciąga scena myśliwska, na której można dostrzec słonie, tygrysy i strusie, a w innym zaskakujące „Prace Herkulesa”. Spacer po tym niezwykłym miejscu przenosi zwiedzających w odległe czasy, kiedy w miejscu tym prowadzili zwyczajne życie mieszkańcy dawnej Sycylii.

Wyspy Egadzkie – turyści wybierają się często w stosunkowo krótką podróż z Trapani na malownicze wyspy, by wypocząć na kamyczkowych plażach i poznać wyspiarski folklor, nieco odmienny od sycylijskiego. Wiele prehistorycznych śladów można odnaleźć w systemie jaskiń przenikających wyspę Favignana, ciekawe są także starożytne kamieniołomy, natomiast najprzyjemniejszy wypoczynek można znaleźć na świetnej plaży Burrone położonej przy letnisku Punta Fanfalo. Wyspa Levanzo to z kolei wybielone domy idealnie prezentujące się na tle laurowego morza, a także jaskinie z najciekawszą Grotta del Genovese skrywającą malowidła ścienne sprzed 6 tys. lat. W głębi wyspy można odnaleźć wiele tras spacerowych kierujących w najbardziej malownicze zakątki wyspy. W poszukiwaniu samotności i odludnych miejsc kąpielowych najlepiej wybrać się na Marettimo, być może najrzadziej uczęszczaną wyspę, niemniej najbardziej dziką i krajobrazowo najpiękniejszą.

Selinunte – niezwykłe ruiny świątyń widać z daleka, położone są na cyplu oddzielającym rzekę od równiny i stanowią najbardziej na zachód wysuniętą kolonię helleńską. O osadę rywalizowali zaciekle Grecy i Kartagińczycy, chociaż w późniejszych czasach aktywność sejsmiczna wyspy uniemożliwiła jej rozwój. Turyści odwiedzający to magiczne miejsce mogą podziwiać pasjonującą układankę potrzaskanych kolumn, kapiteli i wielu kamiennych bloków niewiadomego pochodzenia. Całość sprawia niesamowite wrażenia, z wielu miejsc doskonale widać morze, ruiny świątyń w takiej scenerii prezentują się imponująco i stanowią doskonały temat fotograficzny.

Wyspa Pantelleria – wielu turystów wczasujących na Sycylii wybiera się w długi rejs na niezwykłą wyspę leżącą bliżej Tunezji, by poznać jej niecodzienny klimat. Pierwsi skolonizowali ją Fenicjanie w VII w. p.n.e., zapisała się także na kartach historii w trakcie II wojny światowej, gdy służyła jako jedna z głównych baz śródziemnomorskich wykorzystywanych przez hitlerowców. Wyspa jest rajem dla miłośników pływania w malowniczych zatoczkach oraz podwodnych poszukiwaczy niecodziennej flory i fauny. Po wyspie można odbywać wielogodzinne wędrówki, jest przyrodniczym cudem natury, warto również poświęcić czas na zwiedzanie miasta Pantelleria oraz pozostałych wyspiarskich miejscowości, między którymi kursują autobusy. Turyści przybywają na wyspę nie tylko po to, by pływać w turkusowych wodach i zwiedzać podwodne jaskinie, ale również chcą na własne oczy zobaczyć Montagna Grande – niezwykły krater wulkaniczny górujący nad wyspą. Na Pantellerię można dostać się promami i szybkimi wodolotami z Trapani, Mazaro del Vallo, a także drogą powietrzną, gdyż na wyspie funkcjonuje niewielkie lotnisko.

Corleone – coś dla miłośników „ojca chrzestnego” i sycylijskiej mafii. Jeżeli ktoś podąża śladami Michaela Corleone – postaci z filmu Copolli – powinien udać się do miejscowego muzeum poświęconego zorganizowanej przestępczości i wtopić się w lokalną społeczność, dla której ważne jest nieformalne święto zwane „dniem oswobodzenia” uchwalone 11 kwietnia na cześć aresztowanie jednego z bossów sycylijskiej mafii. Miasteczko jest niewielkie, ale można w nim także zobaczyć kilka ciekawych kościołów oraz podziwiać piękne widoki rozpościerające się na Sycylię.

Kiedy najlepiej lecieć do Sycylii?
Na letnie wczasy na Sycylii najlepiej wybrać się od maja do października, kiedy temperatury w kraju przekraczają 20°C, najcieplejszymi miesiącami są lipiec i sierpień, kiedy termometry wskazują powyżej 40°C – jest to idealny okres do wygrzewania się na wspaniałych plażach, chociaż osoby źle znoszące upały powinny mieć na uwadze zbyt wysokie temperatury. Ciepłymi miesiącami są także czerwiec i wrzesień doskonale nadające się na urlopy w bardziej sprzyjających temperaturach powietrza.

Na zwiedzanie sycylijskich zabytków najlepsze miesiące to od kwietnia do czerwca oraz od września do początków listopada, choć ciężko wtedy skorzystać z kąpieli morskich, niemniej nie ma wtedy tylu turystów co w okresie letnim.

Jaka waluta obowiązuje we Włoszech i jakie są orientacyjne ceny?
We Włoszech obowiązuje wspólna dla całej Unii Europejskiej waluta – Euro. Konsekwencją tego są nieco wyższe ceny niż w Polsce, zwłaszcza jeżeli chodzi o posiłki w restauracjach i ceny związane z infrastrukturą turystyczną.

Gdzie i jakie pamiątki kupić na Sycylii?
W sycylijskich miasteczkach najlepiej sprzedają się wyroby z ceramiki w postaci figurek, dzbaneczków i talerzy, które są ręcznie malowane w typowe dla Sycylii jasne kolory. Ciekawym miejscem na zakupy jest targ Ballaro w Palermo, na którym można znaleźć wiele interesujących wyrobów, szczególnie kulinarnych, warto wybrać się również na targ z odzieżą przy Via Sant'Agostino i targ ze świeżymi rybami w Vuccirii. W poszukiwaniu innych cennych pamiątek można podejść na ulicę Via Ruggero Settimo poprzecinaną uliczkami handlowymi. Po wyroby rzemiosła artystycznego najlepiej wybrać się na Wyspy Eolskie i do miasteczka Lipari. Z okolic Etny warto przywieźć kawałek zaschniętej lawy, turyści często rozglądają się za kolorowymi marionetkami wykonanymi z dbałością o szczegóły, lalki są popularne dzięki sycylijskiemu teatrowi lalek, który narodził się na wyspie na przełomie XIX i XX wieku. Modnym, sycylijskim gadżetem jest czapka z daszkiem zwaną „coppola” oraz pamiątki w różnej postaci symbolizujące godło Sycylii, czyli głowę Meduzy – mitycznej kobiety potwora, otoczoną wężami i trzema nogami. Ciekawą pamiątką z Sycylii jest wino  Marsala lub mocniejszy trunek – owocowy likier Fuoco dell'Etna, natomiast słodkim specjałem poszukiwanym przez turystów są miody pistacjowe, migdałowe, pomarańczowe i morelowe. Smakosze słodyczy powinni rozglądnąć się również za łakociami pokrytymi lukrem, zwanymi „Biscotti di Monreale” w kształcie litery „S” oraz „Cannoli Siciliani” – kruchym ciastem zwiniętym w rulon, wypełnionym serem ricotta.

Jaki czas obowiązuje we Włoszech?
We Włoszech obowiązuje taki sam czas jak u nas.

Jak poruszać się po Sycylii?
Sam przyjazd na Sycylię może budzić wiele emocji dzięki przeprawie promowej z Villa San Giovanni lub Reggio di Calabria przez Cieśninę Mesyńską do Mesyny, gdzie promy lawirują między legendarną skałą. Po wyspie najlepiej poruszać się własnym lub wynajętym samochodem, z racji tego, że podróżowanie komunikacją wyspiarską może być czasochłonne. Pociągi jeżdżą co prawda między Mesyną-Palermo i Mesyną-Syrakuzy niemniej stacje kolejowe często są oddalone od centrum miast ze względu na topografię wyspy. Lepiej poruszać się szybszymi, ale droższymi autobusami docierającymi we wszystkie istotne dla turystów zakątki wyspy, chociaż należy pamiętać, że bilety na różne linie najczęściej kupuje się w pobliskich barach lub u kierowcy, gdyż autobusy mogą zatrzymywać się w słabo oznakowanych miejscach. Ważnym miejscem komunikacyjnym jest Millazo, które pełni rolę głównego portu przewozowego na Wyspy Liparyjskie.

Jakie plaże są na Sycylii?
Sycylia ma doskonałe plaże, często sprzątane i doskonale zagospodarowane, a jakość wody przy której są położone jest na wysokim poziomie. Na całym wybrzeżu wyspy można trafić na plaże piaszczyste, żwirowe oraz kamieniste w niektórych zatoczkach kąpielowych, więc lepiej mieć z sobą na wszelki wypadek obuwie kąpielowe. Zachodnie wybrzeże wyspy usiane jest licznymi zatokami i małymi zatoczkami kąpielowymi z piaszczystymi plażami, dodatkową atrakcją mogą być małe wysepki, do których można dostać się wynajętymi łodziami. Prawie całe wybrzeże oferuje wiele ciekawych miejsc do nurkowania, w większych kurortach warto zapytać o szkółki i wypożyczalnie sprzętu nurkowego. Nie brakuje również miejsc z dzikimi plażami, których trzeba poszukać na własną rękę podróżując po wybrzeżu. Najlepsze plaże znajdują się w Cefalu (piaszczysta plaża, w niektórych miejscach żwirowa), Taormina (złote, piaszczyste plaże z drobnym żwirem na ich krańcach), Katania (plaże piaszczyste), Giardini Naxos (gruboziarnisty piasek).

Przy hotelach wyższej kategorii lub w wybranych kurortach plaża jest usypywana sztucznie lub znacznie różni się od typowych plaż miejskich, dlatego wybierając kurort i hotel warto upewnić się do jakiej plaży będziemy mieć dostęp.

Jakie są ograniczenia celne we Włoszech?
Przewóz towarów podlega ograniczeniom ilościowym na zasadach obowiązujących w UE, co oznacza w praktyce, że rzeczy osobiste i sprzęt na własny użytek nie podlega ograniczeniom celnym. W przypadku towarów można wwozić i wywozić do 200 szt. papierosów, 400 szt. cygaretek, 200 szt. cygar, 1 kg. Tytoniu, 10 l spirytusu, 20 l mocniejszego alkoholu, 90 l wina i 110 l piwa.

Jakie dokumenty potrzebne są w razie konieczności skorzystania z służby zdrowia we Włoszech?
W nagłych przypadkach turyści z Polski objęci są we Włoszech bezpłatną podstawową opieką medyczną. Opłaca się jednak wykupić polisę ubezpieczenia podróżnego, która w razie potrzeby umożliwi pokrycie kosztów bardziej zaawansowanego leczenia i transport medyczny. Jeżeli posiadamy ubezpieczenie prywatne należy zapoznać się z jego warunkami, gdyż w większości przypadków ubezpieczeniem objęte są koszty leczenia powyżej pewnych kwot, które należy samemu opłacić. Przed wyjazdem za granicę dobrze jest jednak w oddziale wojewódzkiego NFZ złożyć wniosek o wydanie Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego, która jest dowodem posia

Ze względu na inną florę bakteryjną należy starannie wybierać restauracje lub jadać w hotelach i przestrzegać podstawowych zasad higieny. Turyści powinni pić wyłącznie wodę butelkowaną, ewentualnie gotowaną co najmniej 10 min. Szczepienia ochronne nie są wymagane i nie ma zagrożeń sanitarno-epidemiologicznych, niemniej przed wyjazdem warto sprawdzić czy szczepienia nie są zalecane sezonowo.

Dokumentem uprawniającym do wjazdu i wyjazdu z Włoch tak jak i innych krajów Unii Europejskiej jest dowód osobisty lub paszport. Na terenie Włoch bez wizy można przebywać 90 dni, a okres ważności paszportu nie może być krótszy niż dozwolony czas pobytu.

Szczegółowe i aktualne informacje można znaleźć na stronie MSZ: www.msz.gov.pl lub na stronie ambasady polskiej w Rzymie: www.rzym.polemb.net

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Włoskiej
Włochy, Rzym, Via Pietro Paolo Rubens, 20, 00197
Tel.: 0039 06 362 04 200, 0039 06 362 04 204 Tel.: 0039 06 362 04 300 (Wydz. Kons.) Tel. dyżurny: 0039 335 599 52 12 (po godz. pracy) Faks: 0039 06 321 78 95 Faks: 0039 06 362 04 322
rzym.amb.sekretariat@msz.gov.pl
www.rzym.polemb.net